Over ons ...

Al jarenlang waren we van plan om na ons 'werkzame leven' naar het platteland te verhuizen. Eenmaal uitgewerkt in 2005 besloten we die stap te zetten.
We zetten ons huis in Nieuwegein te koop en binnen twee maanden was het verkocht, echter wel onder de voorwaarde dat we het in minder dan 4 weken zouden opleveren. De kopers wilden er graag snel in. Omdat wij er graag snel uit wilden, we hadden het er wel gezien na bijna 30 jaar, gingen we akkoord en na korte paniek waar we over een maand zouden wonen, besloten we voorlopig een huis te huren. Het eerste huis dat we bekeken was het huis bij een boerderij in Overijssel en we waren meteen verliefd. We konden er onmiddellijk in en hebben de verhuizing dan ook snel in werking gezet en nog diezelfde maand trokken we in ons nieuwe huurhuis. Onze nieuwe buren waren koeien en schapen en we hadden nog nooit zo'n mooi en weids uitzicht gehad.

In de winter en het voorjaar dat we er woonden, werden er talloze kalfjes en lammetjes geboren en het lag voor de hand dat ik niet bij ze was weg te slaan. Uren heb ik in de stallen gezeten om foto's en filmpjes te maken en ze zijn allemaal op deze site te zijn. Kijk maar bij boerderij.

Klik hier voor meer foto's van ons huis bij de boerderij.

We konden het echter voor niet langer dan een jaar huren, dus gingen we al snel op zoek naar een eigen woning en vonden die betrekkelijk snel in Noord-West Duitsland. De huizen zijn in Duitsland mooi en ruim, hebben veelal een royale tuin en zijn bovendien veel goedkoper dan in Nederland. Alle ingredienten waren dus aanwezig om de grens over te gaan. Immers, een huis in Groningen of Drenthe kostte over het algemeen het dubbele van een huis een paar kilometer verderop, net even de grens. En wat maakt het nou uit of je aan deze of aan de andere kant van de grens woont, ..........dachten we.
We kochten dan ook een huis net over de grens in Wymeer en zetten de papierwinkel in werking. Dat viel dus flink tegen want hoewel we slechts een paar kilometer over de grens zaten, is het toch een complete officiele emigratie, met alles wat daar bij hoort. Enfin, na een half jaar bellen en schrijven en soms zeuren bij de betreffende instanties, was alles geregeld en in april 2006 trokken we in ons nieuwe huis.

Het huis voldeed ruimschoots aan de verwachting en het was een huis zoals we altijd wilden hebben. Zes kamers, twee badkamers, een grote woonkeuken en twee bijkeukens, bijna 900m grond, een garage en uitzicht op het weiland waar je de reeen en fazanten zag lopen. De eerste zomer dat we er woonden bleek de warmste zomer van de eeuw en het was een luxe om in je eigen tuin het zwembad in te kunnen duiken.
Ook de tuin was mooi en eindelijk had ik mijn eigen moestuin en we hebben flink van de eigen oogst gegeten  en een nieuwe hobby ontstond: jam maken. vruchten inmaken en zelf likeur en andere drank maken.

Maar hoe mooi het huis ook was, we voelden er ons niet prettig en al snel werd duidelijk dat we in Duitsland niet vonden wat we zochten. Hoewel het huis aan de weilanden grensde, stond de voorkant in een straatje en het buurtje, een zgn. Siedlung,  was niet bepaald een rustig buurtje. We voelden ons er niet thuis en om een lang verhaal kort te maken: binnen het jaar hadden we besloten weer naar Nederland terug te gaan. De omgeving aan de nederlandse kant van de grens hadden we intussen goed leren kennen en de provincie Groningen vonden we geweldig. Het is er ruim, rustig en heeft een mooie natuur met veel water, zodat je er heerlijk kunt wandelen en de honden overal kunnen zwemmen. Sinds we de randstad hebben verlaten heb ik zowel in Duitsland als in Nederland sinds mijn jeugd weer in open natuurlijk water gezwommen. Hier kan dat gewoon want het water is schoon.

In november was het zover, we gingen op zoek naar een huurhuis en dat vonden we binnen een paar dagen.

Net als de vorige keer wonen we in een huis naast een koeienboerderij, ook hier een melkveebedrijf en het huisje staat midden in het weiland, in de provincie Groningen. Ook dit hebben we voor een jaar gehuurd, maar met een optie om te verlengen. Echter niet voor onbepaalde tijd, dus we zijn nu op zoek naar een huis. Intussen bevalt het ons hier prima en we gaan dan ook niet overhaast te werk. Klik hier voor meer foto's over ons huis in Scharmer in de provincie Groningen. Maar dit huis was een tijdelijke oplossing en uiteindelijk zouden we iets anders gaan zoeken. Daar hebben we de tijd voor genomen, we hebben ruim 2 jaar in Scharmer gewoond en we hebben de economische recessie in ons voordeel laten werken en uiteindelijk zijn we zoals we eigenlijk altijd gewild hebben, in Drenthe uitgekomen. 

Daar hebben we dit huis gevonden dat helemaal vrijstaat, met een flinke tuin erbij van bijna 1500 m2 en grenzend aan een natuurgebied. Vanuit huis lopen we zo het bos in, of aan de andere kant het natuurgebied in en als we de auto pakken zitten we binnen een kwartier in een van de diverse natuurgebieden die hier in de buurt liggen, zoals de Dankernsee (net over de grens) of het Bargerveen.