Nes
(Parreshi's Never Ending Story)

geboren 23 juli 1998

Nes is heel onverwacht bij ons gekomen. Eigenlijk gingen we ons kitten Casper ophalen op 8 mei 2002 en eenmaal bij de cattery aangekomen werden we bedolven onder de katten en in het bijzonder door Nes. Zij ging op schoot zitten en was duidelijk niet van plan daar weg te gaan. 

ok7-kl------.jpg (11577 bytes)

Om een lang verhaal kort te maken: Nes ging met ons mee naar huis. Ze is een heel erg lieve en aanhankelijke kat en had geen enkel aanpassingsprobleem. Ook de kennismaking met Remi verliep zonder problemen. Bovendien zorgde ze in het begin als een soort moeder voor kleine Casper en Caspertje ligt graag bij haar.

nes3kl.jpg (41222 bytes)

We hebben Nes en Casper eerst even op de bovenverdieping geplaatst zodat ze vandaaruit geleidelijk aan de rest van het huis konden verkennen. Maar vanaf dat moment heeft Remi ook zijn intrek op de bovenverdieping genomen

.

Intussen hebben ze zich niet alleen het huis eigen gemaakt maar hebben ook de tuin en de steiger tot hun terrein gerekend. Nes is een ontzettende kroelpoes die het liefst de hele dag op schoot zou liggen en ze is heel graag buiten. Ze is de eerste poes die ik heb die geen snoepjes lust en ze ook ook niet van dingen als stukjes kaas e.d. houdt. Ze eet uitsluitend harde brokjes.

Begin 2011 kreeg ze problemen; Ik wist niet precies wat het was, maar ik was er niet gerust op. Het leek alsof ze een herseninfarct of TIA heeft gehad. Ze was apathisch en het leekt of ze ineens heel slecht zag en hoorde. Haar linkeroogje was half dicht en werd steeds vies en haar tongetje hing een klein beetje naar links. Ze had koorts maar die zakte snel door de antibiotica. Ze at ook slecht, alsof het haar pijn deed of dat er iets in haar keeltje zat, dus van de harde brokjes naar zacht voer en als ik alles pureerde en vermengde met warm water, ging het er wel in. Maar ook dat werd steeds moeilijker. Uit het bloedonderzoek was gekomen dat de nierwaardes goed waren, maar de eiwitwardes te hoog, hetgeen duidde op een ontsteking ergens, vandaar ook de koorts.

Dus bleef er niets anders over dan een opname, waarbij ze onder een roesje zou worden onderzocht. Ik had haar 's morgens gebracht en mocht rond lunchtijd bellen.  De uitslag was verpletterend: het 'iets' in haar keel bleek een tumor te zijn, met uitzaaiieen naar haar hersentjes die de uitvalsverschijnselen van de laatste dagen verklaarden. Ook had ze een fistel vanaf haar gehemelte tot in haar neus en bleek er als gevolg van de tumor een soort extra laag achterin haar gehemelte en tong te zitten. Logisch dat ze alleen nog maar gepureerd eten wilde.
We konden dus niet anders doen dan haar niet meer wakker laten worden, want genezing was helaas niet mogelijk en we wilden haar niet laten lijden. Dus sliep Nes op 24 februari 2011 in.

Ze heet N.E.S., afkorting van Never Ending Story, maar helaas heeft ze haar naam geen eer aan kunnen doen. Ze is nu weer bij haar petekind Casprientje en sinds die dag is er weer sterretje bij aan de hemel.

Rust zacht mijn liefste Nes, een lievere kat heb ik nooit meegemaakt. Ik mis je
Ook Dizzy mistte haar, het waren dikke vriendinnen en altijd samen.

nesbuitenkln.jpg (25726 bytes)

nessupermooikl2bjpg.jpg (43775 bytes)

 

Hieronder een foto van Nes als kitten.
nes als baby.jpg (11956 bytes)