Lana
In juni 2001 ging een lang gekoesterde wens in vervulling: er kwam een hond en Lana deed haar intrede. Lana is een West Highland White Terrier oftewel een Westie en ze is geboren op 24 april 2001 in Geffen. Dit was de eerste foto die we van haar namen, ze was toen ca 4 weken oud.
Oorspronkelijk komen de West Highland White Terriers uit de Schotse Hooglanden en hun ruwe vacht biedt een goede bescherming tegen het klimaat daar en dat komt hier dus ook goed te pas. Een Westie hoort altijd
een ruwharige vacht te hebben en de vacht moet worden geplukt en niet geschoren. Kies daarom altijd een trimsalon die ervaring heeft met Westies om te voorkomen dat je Westie op een verkeerde manier getrimd wordt.
Hoewel we eerder een hond hadden gehad, Bollie, was het de eerste keer dat ik een pup ging opvoeden en dat is duidelijk een groter karwei dan ik had gedacht. Gelukkig heb ik er alle tijd voor en gingen we iedere week naar de cursus gehoorzame huishond in Utrecht/Nieuwegein.
Lana is uitgegroeid tot een lief sociaal hondje, zij het dat ze behoorlijk bemoeizuchtig is. Zo weet ze op een of andere wijze precies wanneer de papegaai Chickel iets doet wat niet mag en gaat ze hard blaffen om hem te verraden. In een van de filmpjes op deze site kun je zien wat er gebeurt wanneer Chickel probeert iets van het aanrecht te trekken wat niet mag. Natuurlijk maak ik er ook gebruik van en ben bezig Lana te leren dat ons kitten Casper absoluut niet in de bomen of schutting mag klimmen en in de tuin moet blijven. Ze begin al aardig te blaffen zodra Casper in de boom klimt en dat is een zorg minder want onze katten mogen wel buiten maar niet de tuin uit. Verder kan Lana het bijzonder goed met Caspertje vinden en verdedigt ze hem tegen de andere katten als hij op z'n kop krijgt.
links: Lana en Nes
Midden Lana en Remi houden vreemde katten buiten de deur
Rechts: Lana en Casper
Lana als Caspertjes 'oppas'
Maar ook met Nes kan Lana het goed vinden, eigenlijk met alle katten, alleen Casper is het echte speelkameraadje.
Intussen heeft ze ook geleerd Caspertje op te sporen. Omdat Caspertje doof is kun je hem dus niet roepen en mocht hij ooit per ongeluk weglopen is dat een groot probleem. Dus we hebben Lana's bemoeizucht de positieve richting in gebogen en
haar geleerd 'Waar is Casper? Zoek Caspertje!'. Ze gaat dan overal zoeken tot ze Caspertje heeft ontdekt, legt een pootje of haar kopje op hem en blaft. En Caspertje denk dat hij geaaid gaat worden en rolt om.
Als pup had Lana een hele weg te gaan en zeker bij ons in huis. De eerste kennismaking met de katten Kimberly en Remi verliep zonder problemen. Kimberly was op dat moment bijna twaalf jaar oud en zag niet veel meer en nadat ze Lana een paar keer besnuffeld had toonde ze verder geen interesse in haar. Lana moest wel uit haar buurt blijven anders kon ze een 'blaasconcert' verwachten maar het is nooit tot een confrontatie gekomen.
Met Remi was het iets spannender want dat is een nog jonge kater van (toen) bijna 3 jaar oud en die vond het wel een leuk speelkameraadje. Dat een kat en een hond beiden een andere manier van spelen hebben werd al snel duidelijk. Lana toonde al heel snel het bekende dominantiegedrag door te proberen over Remi heen te gaan staan maar omdat Remi groter was viel ze altijd van zijn rug af, wat een heel komisch gezicht was. Tegenwoordig probeert ze Remi te verleiden haar bal weg te gooien door haar bal in zijn mand te gooien. Ze snapt maar niet dat hij hem niet wil wegrollen en gaat zitten piepen bij zijn mand.
Daarna kwam de kennismaking met Chickel onze Ara. Chickel heeft een gigantische snavel en Lana was nog maar een heel klein pupje dus dat moest voorzichtig aangepakt
worden. Nu had ik de boekjes al gelezen dat je nooit angstgedrag mag bevestigen maar dat leek me deze keer toch de juiste oplossing. Dus telkens wanneer Chickel op haar afliep tilde ik haar op en troostte haar en deed alsof ze aan een
vreselijk gevaar was ontsnapt en al na korte tijd liep ze met een boog om Chickel heen.
Nu ze groter is vat ze weleens moed op om hem achterna te lopen en ze bedelt als hij aan het eten is.
Ook heeft ze ontdekt dat wanneer Chickel iets lekkers in zijn pootje heeft en ze plotseling hard en schel blaft, hij het lekkers van schrik uit zijn pootje laat vallen en voordat hij beneden is om het te pakken
heeft Lana het al gepikt. En ze verraadt het wanneer Chickel iets doet wat hij niet mag, zoals op tafel springen om walnoten of appels te pikken.
Kortom, ze zijn aan elkaar gewaagd maar hebben ieder op hun tijd ook het nodige ontzag voor elkaar. Gelukkig maar!
Gelukkig voor Lana en ons kregen de overburen twee weken nadat Lana bij ons kwam ook gezinsuitbreiding en daar kwam een Frans Buldogje, genaamd Robbie, en ze zijn vanaf het begin onafscheidelijk. Samen gingen ze naar de puppytraining, de puppyparty bij de dierenarts en het was altijd feest als ze elkaar tegen kwamen.
Na Robbie kwam Buffy , een vriendje die ze nooit
zal vergeten. Nog altijd rennen ze op iedere Jack Russel af, ook nu we in
Groningen wonen. Iedere dag kwam hij Lana en later ook Tessy (met zijn bazin) ophalen en
gingen we naar het park. Soms gingen ze ook mee naar de
supermarkt, samen in een winkelwagentje.
Lana maakt geen onderscheid in grootte van haar vriendjes en ze is dan ook dol op de herder
Yudy.
En natuurlijk was Lana niet de
enige Westie in de buurt. Haar grootste vriendje was Bo, een supermaatje en de
westie van mijn vriendin die even verderop woonde. Bo was dan ook kind in huis
bij ons en als zijn baasjes op vakantie gingen of voor langere tijd weg moesten,
was Bo altijd bij ons en Lana vond dat maar wat gezellig. Ook na onze verhuizing
uit Nieuwegein naar Duitsland heeft Bo zijn vakanties bij ons gevierd.
Maar Lana kreeg een huisgenootje, wederom een westie en dit was Tessy. In het
begin waren ze vreselijk jaloers op elkaar en vroeg ik me weleens af waar ik aan
begonnen was, maar uiteindelijk is het goed gekomen en kunnen ze het samen prima
vinden. Niet lang nadat Tessy bij ons kwam, kreeg ook Bo een nieuw huisgenootje
en dat was (natuurlijk weer een westie) Romy.
Ook zij werd al snel kind (uuuuhhhh hond) aan aan huis bij Lana en Tessy en ze
vormden een leuk kwartet dat het onderling goed kon vinden. Bo was overduidelijk
de baas en had 'zijn' dames goed onder controle.
In de vakantie komen Bo en Romy samen bij Lana en Tessy logeren en als je wilt zien wat ze beleefd hebben, kun je hun vakantieweblog bekijken: http://fotoweblogthea.blogse.nl/
Een westie moet getrimd worden en dat heb ik intussen zelf geleerd. Dit is vooral voor Tessy erg prettig, want zij heeft verlatingsangst en zou het vreselijk vinden als ik haar bij een trimsalon zou achterlaten. Bovendien kun je nu het kopje mooi bijhouden, want dat is toch na een maand alweer flink gegroeid.
Trouwens, ooit een Westie zien 'vliegen'? Ze heeft het niet op onze zoenvis en probeert hem steeds te pakken.
Fotoalbums: